Antivirüs koruma programının süresi bitmiş mutsuz bir ülkede ikamet
etmekteyiz.Değerin,duygunun,saygının,kalitenin,insanlığın en aza indirgenip nefretin,hoşgörüsüzlüğün,bayağılığın,merhametsizliğin,özenticiliğin,yapmacıklığın yeniden doğduğuna şahit oluyorum.İçi su dolu bir bardak düşün.Üzerine sıvıyağ dökersen sıvıyağın üste çıkıp tertemiz suyu altta bıraktığını.Sanırım anlamış olman için bu yeterli olur.
Medya.Bizim güzel çıplaklık makinemiz.Selülitleri en ince ayrıntısına kadar gösterip açığa çıkaran fakat gerçeklerin üstüne serin bir gazete parçası örterek kapamaya çalışan o duygusuz sosyal kurum.Düzenli gazete okuyan her gün haber programı izleyen dikkatli kişiler bilir yapmacıklığın boyutunu.Öte yandan paranın kokusunu.Oğluna ağlarken şehidin annesi yanına gidip ağzından laf ,acısından görüntü almaya bakan vicdansız açgözlüler onlar.Neden umurlarında olsun ki.Onların kardeşi mi sanki.Ya da dostları.Ya da kendileri yapmış bitirmiş askerliğini.Annesi ağlamıyor ki orada.Onane.İzleyen çocukların,insanların psikolojilerini düşünmeden canlı canlı cinayet,ölüm anı görüntülerini gösteren.N’olur ki sanki.Ölen tanıdık da değil.Hem her zaman olan şeyler.O sadece işini yapmakla yükümlü.Bir de parasını almakla.Bir can gidiyor görüntüde.Üstelik film değil.Adama araba çarpıyor,adam adamı bıçaklıyor,üzerine tuğla düşüyor.Doğru ya.Ne vicdan ne insanlık ne merhamet ne özel hayata saygı ne ruh hali ne yakınları görür telaşı.Sahi ya.Onlar da ne.Onane.
Başörtüyü siyasi simge olarak gören yobaz bir kesim.Düşünmeyi unutmuş koyun sürüsü psikolojisine bürünmüş bir avuç insan.Bebekle kalmayıp beyinlerini de aldırmış kürtaj bağımlısı zavallı kadınlar.Ahlakı bir yerine kaçmış uçkuru düşük bir millet.Kim sorsa;’İş yok,para yok.’diye dertlenen çakal insanlar.Her şeyi sıfıra indirgeyen duygusuz,bayağı,abartı yanlısı bir medya.Bir yandan köyde okuyacak okul arayan potansiyel şehirli kızlar,diğer yandan şehirde koca arayan potansiyel köylü kızlar.Etrafta tozdan nem kapan sinirli,psikopat,nefret dolu bir halk.Öte yandan insanlardan düşüncelerine karşı saygı duymasını bekleyen fakat kimsenin düşüncesine saygı duymayan işgüzar benci bir siyasi topluluk.Bir yandan gününü gün eden para mıçan tek derdi soyunmak alışveriş magazinde boy gösterip seks olan bir topluluk öbür yandan penguenler gibi ensest ilişki yaşayan ya da homoseksüel ruh hastası insanlar.İnancı tam olan insanları yobaz olarak gören cahil bir azınlık.Özgürlük diye nara atan fakat bir başkasının özgürlüğünü ayaklar altına alıp kendi özgürlüğünden başka özgürlük kabul etmeyen benci,bencil,saygısız,yobaz bir kesim.Dejanere olmuş sıradanlaştırılan hayatlar.Yoktan yere bölücülük çıkaran tek derdi nefret kusmak olan şeytani beyinler.
Sorun sende değil;bizde,hepimizde.Kuralları olmayan bir insan,bir ülke çitsiz bir ev gibi.Ne kadar boyası badanası tam olursa olsun çıplak,savunmasız,her türlü tacize açık bir haldedir.Kuralları olmayan bir yerde düzenin,saygının,huzurun işi ne ki zaten?
