' Selam insan ya da her neysen işte.Ben ruh.Yani sanırım sen beni yıpratmadan hemen önce öyleydim.Aslında söylenecek o kadar çok şey yok ki.Öyle sanıyorum ki artık beni önemsemiyorsun.Bir kere önceliklerin değişmiş.Bedenin seni öbür tarafta kurtarır merak etme.Öhö öhö..Neyse konumuza dönelim.Artık şu dış görünüşe takılma huyundan vazgeç diyorum.Her ikimiz de pek ala biliyoruz ki kalıcı olan benim.Sen görünürde darbe almadın diye düşünüyor musun ki gayet sağlıklısın?Sen öyle san.Ben de hasta olabiliyorum.Ne oldu?Şaşırdın,değil mi?Bak;mesela ağlamak istediğin vakit güçsüz görünmekten korkup gözyaşlarını bana akıttığında,diğer insanlara dış görünüşlerine göre kılıf biçtiğinde,kendini sevmediğinde.Ve ayağına takılan her taşta pes ettiğinde ki kabul et,düştüğünde komik oluyorsun.Ve hatta pis şeyler düşündüğünde bile.Utanma lütfen.Şurada biz bize konuşuyoruz.
Benim de doktorum var.Her yerde ve her zaman üstelik.İlacım da 'O'nda.Güçlü,yıkılmaz inancınla sar beni.İbadetlerinle elim,dualarınla dilim ol mesela.Beni bu şekilde görünür kıl.Unutma;sen bedenini ne kadar örtersen ört,sadece ruhunu örtebildiğin kadarsın.Tabi bütünlüğü sağlamak da önemli.Ben ruhumu örttüm diyip bedenini soyabildiğin kadar soymasan pek fena olmaz hani,gerçi ruhu örtülü olan insan böyle bir şeye zaten ihtiyaç duymaz.Hem sonra terli terli su falan içme.Kalın giyin,üşütme.Gece yatmadan önce sütünü iç.Ve bir şey daha. ... '
Falandı;filandı.Ve ruh için çenesini kapama vakti gelmişti artık.
