Bazıları doğuştan şanslıdır.Bu durum tıpkı okuldaki tembel öğrencinin daima okula yasak olduğu halde telefon getirdiği gibi gözüne kalem çekip eteğini kıvırdığında yanından değil öğretmen,değil müdür yardımcısı,müdür geçse dahi onların o öğrenci kılıklıyı görmemelerine;farketmemelerine benzer.Sen zaten bu tip kuralsızlıklardan uzak uslu bi’ öğrencisindir.Ama bu da can.Demez misin sonra kendine;’Onunki can da benimki patlıcan mı?’diye.Bi’ kerelik hevesle;’N’asılsa kimse görmüyor,kızan da yok ki.’diyip onların yaptığını yaptığının günü hemen öğretmenin tarafından farkedilip azarı da bi’ güzel yersin.İçinden de;’Şu bi’ halta yaramaz gerizekalılara laf etmiyorlar ama.’gibi sözlerle o şanslı gruba en içten küfürlerini gönderirsin.Başka bi’ açıdan bakalım.Belki de öğretmen de müdür yardımcısı da müdür de onları gayet net bi’ şekilde görmüştür de umursamamıştır.Ee peki seni neden umursadı değil mi?Açıktan söylemeseler de şunu demek istiyorlar belli ki;’Onlar zaten ipsiz sapsız.Adam olmaz.Bırakalım da kendi çaplarında eğlensinler.Okul bitince yine aynı tas aynı hamam devam edecekler serseriliğe.O baş belaları için ne yapsak da bildiği yolda yürüyecektir.Ama bak,sen öyle misin.Uslu başlı,saygılı öğrencisin.Onlar gibi olmaman için uyarıyoruz seni.Bi’ kere dahi olsa senin de onlara karışmanı istemeyiz.Onlardan seni farklı kılan da bu.’Ee böyle bakınca sence şanslı olan onlar mı hala?
Hep,durumumuzdan daha kötü durumda olanlar karşımıza çıksın ki halimize şükredelim,deriz.Ancak ne var ki sürekli mutlu,bizden çok daha iyi durumda olanlar çıkarsa değil şükretmek isyan etmemek içten değil içinde bulunduğumuz girdaba.’N’asıl,bi’ de buna şükredeceğim yani?Ayh ne güzel;o mutlu,şu mutlu,bu da mutlu ama ben mutsuzum.Şükürler olsun halime.Baak,benden daha şanslıları da var hayatta.Ya ben de onlar gibi olsaydım.’Evet,böyle düşünmemek için başka bi’ açıyı keşfedelim.Belki de Rab şunu diyor bize;’Daha kötüsünü görüp şükretmek kolay oturduğun yerde.Asıl mesele daha iyilerini görüp bulunduğun sıkıntıya isyan etmeden sabretmek,kendin için hayırlısını dilemek ve mevlam ne eylerse güzel eyler diyebilmek.’Sınavda kolay soruları cevaplamak ne kadar zor olabilir?Bunun puanı da az olmaz mı soru kolay diye.Zor soru,kolay soru.En fazla puan zor sorulara biçilir.Zaten kolay soruları cevaplamak kısa bi’ zaman alır.Sınavın tadı mı kalır böyle allasen?Uğraş yok,emek yok;bilgide hazıra konma var.Biz de hayatın bi’ sınav olduğunu ve kolay soruların sürekli mutlu olan,sıkıntı görmemiş insanlara geldiğini ve zor soruları es geçtiklerini düşünelim.Sınavı kısa sürede doğru cevaplarla bitirirler.Ne var ki puanları düşüktür.Mutsuz,sürekli sıkıntı içinde yüzen insanlar zor bi’ sınava girmiştir bile.Çaba sarf ederek,tadını çıkararak,emek vererek,anlayarak,bi’ daha böyle bi’ soru gelirse n’aparım diye düşünmeksizin tecrübe edinerek sınavı doğru veya yanlış cevaplar vererek bitirirler.Sonuç yüksek olacaktır.Çünkü zor soruların değeri yüksek.Belki yanlış cevaplar vardır içinde ancak öğretmen mutlaka verilen çabayı göz önüne alarak kanaat kullanacaktır.Unutma.
