2.05.2012

Arkadaşım Eş-ek

- Hep,gelecekteki eşimle nasıl karşılacağım düşüncesi kurcalar dururdu aklımı.Belki derdim;herhangi bir yerde,herhangi bir zamanda çarpışırız.Sonra etrafa saçılıverir elimdekiler.Birbirimizden,mahcup bir ifadeyle özür dilerken eğilip toparlamaya koyulurum yere düşenleri.O da bana yardım etmek için çömelir,göz göze geliriz belki.Aynı şeyi almak için uzanırken birbirine değer ellerimiz.Tam kalkarken ayağa,başlarımız birbirine çarpar ve o acıyla kısa bir ahlarız.Hemen ardından,küçük bir kahkaha koyuveririz.Belki,suçsuz olduğu halde kendini affettirmek için gideceğim yere kadar eşlik eder bana.Neyse işte.Aslında,masallara inanırım ben.Ama ne ben gerçek bir prenses ne de o gerçek bir prens olabilirdik.Uyuyan bir güzel olamazdım belki ama küllerin kedisi de değildim.Rapunzel kadar uzun da değildi saçlarım fakat pamuktan bir prenses de sayılmazdım.Sonra,deniz kızı gibi kuyruğum yoktu ki benim.Kuyruklu yalanlarım,kuyruklu yıldızlarım vardı ama elbet.Hem zaten,hep beklenen beyaz atlı bir prens değil miydi bekleyen bir prenses olmasa da.