Moruk Zaman Perisi

- Çoğu zaman tadım olmuyor.Ya tuzum eksik ya şekerim.Bilemiyorum.Kendimden umudu kestiğim anda çirkin bir peri geliyor.Elindeki değnekle başıma vuruyor.Ve bana diyor ki:’Ezik misin kızım sen?’Tamam.Baştan alalım.Ben henüz otuzunda olan kariyer sahibi,çekici bir kadınım.Ah kesinlikle megaloman biri değilim.Etrafımdaki hoş beyler böyle söylüyor.Onlara inanmamazlık olmaz ama değil mi.Bir cafede oturuyorum tek başıma.Gözümde iri ve koyu çerçeveli bir gözlük.Elimde desenli,orta boy bir fincan.Fincanda sıcak çikolata.Neyse,şu an bir lokum bana doğru geliyor.Yok ya,bayağı lokum işte.Üstüne pudra şekeri dök,ye.N’apsam ki acaba?Şeker çikolata mı ikram etsem adama?Nıck.Sanki istemeye gelmiş gibi.O inci gibi dişlerini göstererek:’Selam.’diyor.Cevap olarak ne desem diye düşünürken çenem benden önce davranıp:’Tanışıyor muyuz?’gibi bir laf ediyor.Adam da:’Pardon,birine benzettim.’diyip yanımdan uzaklaşıyor.Naz yapmanın da bir adabı var ama.Bak,kaçırdın lokumu işte.Kim bilir,kimler yiyecek.Boğazlarında kalsın,diye düşünürken ezik gibi bakakalıyorum arkasından.Neyse,asıl yaşıma döndüm.Ve peri;senin o beyaz saçlarını var ya,bir güzel yolarım.Sensin ezik,pis moruk.